OTWARTE SPOTKANIA
1. To nie jest kryzys migracyjny. O sytuacji osób uchodźczych i możliwościach wsparcia
Sobota, 23 października /// 16:00 /// ADA Puławska
Zapraszamy na spotkanie, którego celem jest oddanie przestrzeni do dyskusji na temat tworzenia oddolnych form działań wspierających osoby migrujące przez granicę polsko-białoruską.
Usłyszymy relacje osoby z doświadczeniem uchodźczym, która zgodziła się podzielić z nami swoją historią półrocznego pobytu w jednym z polskich ośrodków zamkniętych. Będziemy mogły i mogli sami zadać sobie pytanie – czym ośrodki różnią się od więzień?
Zaproszone osoby aktywistyczne zarysują kontekst trwających od lat migracji przez tak zwany szlak bałkański, opowiedzą o działających i niedziałających tam oddolnych, wspierających inicjatywach, działaniach społeczności lokalnej, represjach służb i konsekwencjach polityki międzynarodowej. Zwrócą też uwagę na szereg podobieństw i powiązań z obecną sytuacją na granicy polsko-białoruskiej.
Spotkanie będzie też okazją to rozmowy z osobami działającymi na granicy przez ostatnie miesiące, wysłuchania ich wrażeń i perspektyw, skonfrontowania z nimi naszych wyobrażeń o sytuacji tam na miejscu i pomysłów na dalsze działanie.
W ostatniej części oddamy głos wszystkim obecnym, wymienimy się doświadczeniami, podzielimy pomysłami na dzianie, podyskutujemy o szansach i zagrożeniach wynikających z różnych jej form. Zastanowimy się jak najskuteczniej wspierać osoby migrujące i jak najskuteczniej utrudniać pracę służbom działającym na granicy.
2. Sprawiedliwość naprawcza w działaniu: prezentacja i dyskusja prowadzona przez grupę związkowczyń OZZ Inicjatywa Pracownicza
Sobota, 23 października /// 18:00 /// ADA Puławska
Niehierarchiczne, oddolne organizowanie się nie jest wolne od relacji władzy, nadużyć, destrukcyjnych, krzywdzących konfliktów. Te jednak nie były zwykle ujawniane, a przemilczane czy uciszane dla źle rozumianego dobra grupy. Tym samym nadużycia stały się efektywnym narzędziem do budowania pozycji w grupie, wykluczania osób uznanych za zagrażające tej pozycji czy z jakiś powodów niechciane. Przemoc w relacjach wewnątrz grupy często nie była rozpoznawana, była przeźroczysta. Nie wyznaczano granic zachowaniom przemocowym, nie stwarzano bezpiecznych warunków do ich ujawniania, nie ustalano procedur rozwiązywania sytuacji nadużyć. Stąd często jedynym dostępnym narzędziem ujawniania krzywd stały się ‘callouty’. Niejednokrotnie destrukcyjne dla wszystkich stron, ale jak się wydaje konieczne, by wymusić, stworzyć przestrzeń dla wypracowania wewnętrznych procedur organizacji, obowiązujących wszystkie i wszystkich, bez względu na pozycję zajmowaną w grupie.
Na przykładzie rozwiązań, przygotowanych w oparciu o idee i wartości sprawiedliwości naprawczej przez grupę związkowczyń OZZ Inicjatywa Pracownicza, przedstawimy możliwe drogi wyjścia z destrukcyjnej dla funkcjonowania grup oddolnych i ich działań politycznych kultury przemocy, uciszania.
3. Jak tworzyć świat bez policji? Szukanie alternatyw dla systemu karnego i społeczności, które wprowadzają je w życie
Niedziela, 24 października /// 14:30 /// ADA Puławska
W ciągu ostatnich dwóch lat w mediach można było znaleźć stosunkowo dużo informacji o przemocy policyjnej. Przynajmniej w porównaniu do wcześniejszych lat. Punktem przełomowym było morderstwo George Floyda w Stanach Zjednoczonych, po którym setki tysięcy ludzi na całym świecie wyszło na ulicę protestując przeciwko brutalności policyjnej, samo-organizując się i wprowadzając do dialogu społecznego abolicjonizm.
Do Polski ta fala dotarła później, w zupełnie innej formie. 22 października rozpoczęły się protesty, które rosły z każdym dniem. Wiele osób pierwszy raz w swoim życiu miała styczność z brutalnością służb mundurowych. Wiele osób było zatrzymywanych, bitych, dochodziło (i dochodzi) do przemocy zarówno fizycznej jak i psychicznej. Represje trwają do dzisiaj i szybko się nie skończą.
To jednak nie znaczy, że informacji na temat przemocy policyjnej jest dużo. Zdaje się, że wiadomości pojawiające się w mediach są tylko kroplą w morzu tego, co naprawdę dzieje się na ulicach i za murami komisariatów, i jaki wpływ służby mundurowe mają na całe nasze życie. Wydarzenia ubiegłoroczne (ani tutaj, ani w Stanach) nie są również wyjątkowym, odosobnionym przykładem. Przemoc policyjna dzieje się od zawsze, występuje w każdym kraju i zawsze jest używana przez klasę rządzącą przeciwko ludziom.
Nie ma czarnych owiec i poszczególnych “gorszych” policjantów bijących ludzi na demonstracjach w Chile, Libanie, Francji, Polsce czy Sudanie.
Nie da się zreformować policji. Policja jako struktura, u samych swoich podstaw, jest związana z przemocą wobec ludzi i należy ją rozwiązać. Chcemy tworzyć społeczności, które same się sobą opiekują. Jako wspólnoty powinniśmy zacząć o tym rozmawiać. Jak się samoorganizować, wspierać i tworzyć struktury, które umożliwią nam pozbywanie się służb z naszego życia, przez co odzyskiwanie kontroli nad nim?
Proponujemy dyskusję i refleksję na ten temat. Pierwszym krokiem jest wymiana opinii i szukanie alternatyw do obecnej sytuacji. W różnych miejscach świata ludzie organizują się oddolnie w rozmaity sposób, decydując o sobie samych. Pokażemy przykłady kilku z nich i wspólnie zastanowimy się, czy ich pomysły można przełożyć na nasze polskie podwórko?
WARSZTATY NA ZAPISY
1. Warsztat interaktywny: Interwencje i procesy odpowiedzialności grupowej w odpowiedzi na przemoc seksualną, przemoc na tle płciowym, przemoc domową
Część 1: sobota 23 października, godz. 10:30 – 15:00
Część 2: niedziela 24 października, godz. 10:30 – 14:00
Część 2: niedziela 24 października, godz. 10:30 – 14:00
Miejsce: ADA Puławska (ul. Puławska 37)
Jest to dwuczęściowy warsztat na temat interwencji i odpowiedzi społeczności/wspólnoty na przemoc domową/rodzinną, przemoc seksualną i przemoc na tle płciowym w naszych środowiskach, oparty na ideach sprawiedliwości transformatywnej. Skupia się on na rozpoznawaniu różnych form przemocy, ocenie ryzyka, rozpoznawaniu potrzeb osób doświadczających przemocy i wsparciu, jak również na idei odpowiedzialności grupowej oraz organizowaniu interwencji i procesów z osobami, które wyrządzili/wyrządzają krzywdę.
Idea sprawiedliwości transformatywnej działa w oparciu o idee abolicjonizmu więziennego i abolicjonizmu policyjnego – dążąc do wykształcenia nas samych i naszych społeczności w zakresie odpowiadania na krzywdę i przemoc w naszych środowiskach, abyśmy nie musiały polegać na interwencji państwa i policji (które zazwyczaj powielają krzywdę i przemoc).
Treść tego warsztatu jest w dużej mierze oparta na pracy społeczności i kolektywów w tak zwanej Australii i na Wyspie Żółwiej, i na modelu interwencji z Creative Interventions Toolkit. Jest to praktyczny i interaktywny warsztat, którego celem jest wspólne zadawanie i odpowiadanie na pytania, dzielenie się pomysłami, doświadczeniami i wiedzą, jak i praktyka: będzie praca w małych grupach, scenariusze, i “role-plays”.
Dostępność: Warsztat odbywa się w przestrzeni dostępnej dla osób na wózkach, może być mniej więcej przystosowany dla osób niewidomych i niedowidzących (materiały pisane będą czytane ale nie są dostępne w języku brailla), jeśli istnieje potrzeba tłumaczenia na język migowy to postaramy się ją zrealizować. Warsztat będzie prowadzony po polsku i angielsku, ale postaramy się o tłumaczenia w innych językach, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Zalecane jest uczestnictwo w obu częściach a maksymalna ilość uczestników to 30 osób.
Z tego względu prosimy o ZAPISY -> ack.waw@riseup.net (nie musisz podawać pełnych danych, wystarczy imię / ksywka)
Jeśli istnieją, prosimy dodać potrzeby: tłumaczenie na inny język, potrzeba języka migowego, alergie, wrażliwość (na zapach, światło lub hałas), cokolwiek innego…?
2. Warsztaty: Wolnościowy wymiar sprawiedliwości
Niedziela, 24 października /// 14:00 – 18:00 /// ADA Puławska
Anarchiści zawsze sprzeciwiali się państwowemu wymiarowi sprawiedliwości we wszystkich jego przejawach. Anarchistki otwarcie kwestionują prawo i policję, kojarząc je z represyjnymi instytucjami. Internet oraz drukowane publikacje wywodzące się ze środowiska wolnościowego pełne są wezwań aby palić więzienia, wieszać gliniarzy i olewać prawo. Celem tego warsztatu jest ocena, czy świadomie wzywamy do zniszczenia istniejącego systemu sprawiedliwości i czy rozumiemy, jak mogłaby wyglądać alternatywa. Możemy się spierać ile chcemy, że w oddolnie zorganizowanym społeczeństwie anarchistycznym przestępczość prawie by nie istniała, ale co z tymi, którzy jednak ją popełniają? Czy przestępcy powinni być izolowani? Jakie rodzaje kar są dopuszczalne, a z jakich należy zrezygnować? Na te i inne pytania postaramy się odpowiedzieć podczas warsztatów.
Zapisy: ack.waw@riseup.net