Więcej informacji w zakładce “Dni Antywięzienne 2021”
Program
Monthly Archives: October 2021
Selfisz 186. Benefit na dni antywięzienne
Środa, 20 października / 19:00 / Galeria V9 (Puławska 37)
W tym tygodniu galeria V9 i ACK łączą swoje siły w ramach 8. Warszawskich Dni Antywięziennych!
Jeśli uważasz, że więzienia są do dupy, policja i sg powinny przeprosić za to, że istnieją i się samorozwiązać, a unia i tusk nie przyniosą nam zbawienia, to wyrwij murom zęby krat i wpadnij w środę na wyjątkowy antywięzienny selfisz!
Hajs zebrany podczas tego wydarzenia wesprze szeroko rozumiane działania antyrepresyjne, na których brak ostatnio niestety nie możemy narzekać. ACK wspiera zarówno osoby uwięzione w tak zwanej polsce i za granicą (a nawet pomiędzy granicami), ale także osoby na wolności, prowadzące codzienną walkę z nieludzkim systemem “sprawiedliwości”.
Autorem grafiki jest niedościgniony w swych talentach, znany i lubiany, książe ciemności Stah, za co mu serdecznie z głębi naszych czarnych serduszek dziękujemy!
Dla świata bez więzień,
Dopóki wszystkie nie będą wolne!!!
Dopóki wszystkie nie będą wolne!!!
///////////////////////
///////////////////////////////////////////////
*Selfisz?
To projekt poświęcony drukowaniu na tekstyliach.
Instrukcja polega na tym że: my szykujemy grafikę, Ty przynosisz swoje ubranie, na którym nanosimy za pomocą techniki sitodruku ustalony wzór podczas jednego wieczoru.
9 z
Uwaga!
Ubrania nieodebrane w przeciągu 3 miesięcy trafiają do Freeshopu ADA Puławska.
To projekt poświęcony drukowaniu na tekstyliach.
Instrukcja polega na tym że: my szykujemy grafikę, Ty przynosisz swoje ubranie, na którym nanosimy za pomocą techniki sitodruku ustalony wzór podczas jednego wieczoru.
9 z
Uwaga!
Ubrania nieodebrane w przeciągu 3 miesięcy trafiają do Freeshopu ADA Puławska.
Film: Free CeCe!
/english below/
“Free CeCe!”
film dokumentalny w reżyserii Jacqueline Gares, 1h26min
język angielski z polskimi napisami
język angielski z polskimi napisami
Według danych Krajowej Koalicji Programów Przeciwdziałania Przemocy (National Coalition of Anti-Violence Programs) w Stanach Zjednoczonych ponad 50% ofiar zabójstw dokonywanych na tle homofobicznym czy transfobicznym stanowią kolorowe kobiety transpłciowe. NAACP podaje, że Afroamerykanie i Latynoski stanowili/ły 58% wszystkich uwięzionych w 2008 r., mimo że Afroamerykanki i Latynosi stanowią około jednej czwartej populacji USA. Z kolei organizacja Trans Equality podaje, że 21% transseksualnych kobiet i prawie połowa (47%) czarnoskórych osób trans w pewnym momencie swojego życia trafiła do więzienia. To właśnie w tym kontekście należy rozumieć życie czarnej biseksualnej transseksualnej kobiety o imieniu Chrishaun Reed “CeCe” McDonald.
W 2012 roku, w drodze do sklepu z grupą przyjaciół, CeCe została brutalnie zaatakowana. W wyniku szamotaniny mężczyzna, który dopuścił się ataku, został ranny i zmarł . Kiedy na miejscu pojawiła się policja, CeCe została uznana za winną, mimo bardzo widocznej i krwawiącej rany twarzy. Po przymusowym przesłuchaniu w szpitalu, CeCe została osadzona w męskim więzieniu w Minnesocie a następnie skierowana do izolatki.
Międzynarodowa kampania na rzecz uwolnienia CeCe zyskała znaczące wsparcie mediów i aktywistów/ek, w tym aktorki Laverne Cox (“Orange is the New Black”). To właśnie dzięki różnym działaniom solidarnościowym zarzuty wobec CeCe zostały ostatecznie zmienione z morderstwa do nieumyślnego spowodowania śmierci. Od czasu zwolnienia z więzienia CeCe poświęciła się edukacji i aktywizmowi, przyłączając się do walki o zaprzestanie niesłusznego więzienia i poszerzanie edukacji na temat uprzedzeń i nierówności obecnych w amerykańskim systemie sądowniczym. Przepełniona mocą historia CeCe – opowiedziana w filmie “Free CeCe!”, dokumencie w reżyserii i Jacqueline Gares – podkreśla falę głosów kwestionujących system więziennictwa i wzywających do jego zniesienia
Projekcja filmu jest częścią programu 8. Warszawskich Dni Antywięziennych.
***
“Free CeCe”
“Free CeCe”
documentary movie directed by Jacqueline Gares, 1h26min
english with polish subtitles
english with polish subtitles
In US more than 50% of anti-LGBTQ homicide victims are transgender women of color, according to the National Coalition of Anti-Violence Programs. The NAACP reports that African-Americans and Hispanics comprised 58% of all prisoners in 2008, even though African-Americans and Hispanics make up approximately one quarter of the U.S. population. Meanwhile, Trans Equality states that 21% of transgender women and nearly half (47%) of black transgender people have been incarcerated at some point in their lives. It is in this context that the life of a black bisexual trans woman named Chrishaun Reed “CeCe” McDonald must be understood.
In 2012, on her way to the store with a group of friends, CeCe was brutally attacked. A wounded man who was attacking her was killed. When police arrived on the scene, CeCe was presumed guilty despite a very visible and bleeding facial wound. After a coercive interrogation following her trip to the hospital, CeCe was incarcerated in a men’s prison in Minnesota and sent to solitary confinement.
An international campaign to free CeCe garnered significant support from media and activists, including actress Laverne Cox (“Orange is the New Black”). It was through this activism and support that CeCe’s sentence was ultimately reduced from murder to manslaughter. Since her release from prison, CeCe has dedicated herself to education and activism, joining the fight to end wrongful imprisonment and increase education about the biases and inequalities present in America’s criminal justice system.
Slam antywięzienny 2021
Piątek, 22 października /// 20:00 /// Szkoła, ul. Emilii Plater 31
Zapraszamy na dziewiętnasty slam, tym razem nie w Stole Powszechnym, a w Szkole na ulicy Emilii Plater 31
Slam jest otwarty na pozasłowne formy wyrazu typu ruch. Czyli możesz przyjść z choreografią, którą nam pokażesz, a która wyrazi temat uwięzienia, przetrzymywania, represji, systemu więziennictwa. Możesz przyjść z tekstem, który wyrazi twoje/wasze płomienne stanowisko, wasze poetyckie, literackie wkurzenie, empatię.
Twórzcie szeroko: wszystko, co skojarzy wam się z uwięzieniem możecie wykorzystać w tekstach i w ruchu!
Wystąpić może każda osoba. Teksty czy ruch wcale nie muszą być poważnie, korzystajcie z groteski, z ironii, z absurdu, z sucharu, z pokładów miłości i afirmacji.
ZAPISY DLA OSÓB CHCĄCYCH WYSTĄPIĆ: wierszyn@protonmail.com
ZASADY: Każda z osób występujących ma do dyspozycji 3 minuty. Teksty i choreografia wykorzystana w slamie musi być oryginalnym dziełem osoby występującej. W półfinale osoby mają 3,5 minuty, a w finale – 4 minuty. Dlatego najlepiej przygotować sobie trzy teksty i choreografie!
Występujemy BEZ REKWIZYTÓW.
NAGRODY DLA OSÓB ZWYCIĘSKICH GŁOSAMI LUDU: gadżety, koszulki, książki, komiksy, drogocenne kamienie
BENEFIT:
Na związek pracownic MOŻESZ NA MNIE LICZYĆ przy Inicjatywie Pracowniczej
https://www.facebook.com/groups/565639947894826/?ref=share
Na związek pracownic MOŻESZ NA MNIE LICZYĆ przy Inicjatywie Pracowniczej
https://www.facebook.com/groups/565639947894826/?ref=share
Wystawa fotografii: Sous les pavés, la plage!
Sous les pavés, la plage!
Wystawa fotografii
___
Ostatnie lata przyniosły wiele powodów do publicznego manifestowania i protestowania, a reakcje władz na te formy aktywności miały szereg konsekwencji. Z niektórych zdajemy sobie sprawę, inne wymagają dopiero namysłu. Jedną z takich reakcji było wyciągnięcie aparatów fotograficznych i kamer w celu dokumentacji. Tylko w ciągu ostatniego roku zebrany został tak potężny materiał audio-wizualny, że wyzwaniem byłoby przejrzenie choćby jego części. Jedną z osób z aparatem jest Tomek Świerżewski, którego wystawę fotografii związanych z protestami będziecie miały i mieli okazję obejrzeć podczas 8. Warszawskich Dni Antywięziennych.
„Pomysł na wystawę zrodził się wśród wielu rozmów o tym, co dzieje się podczas protestów, dlaczego ludzie sięgają po aparaty i jakie sceny nimi uwieczniają. A także dalej – dlaczego ja sam postanowiłem uwiecznić akurat tę scenę? Co mnie zaciekawiło lub przyciągnęło? W mediach społecznościowych i głównego nurtu dominuje pewien schemat – baner, twarz aktywisty, oczy policjantki. Myślę, że w moich fotografiach często próbuję przełamywać tę tendencję. Interesują mnie pozornie proste rzeczy i sytuacje, obrazujące na przykład osoby podczas posiłku, odpoczywające, grające na instrumentach lub śpiewające.
Zauważyłem, że bardzo ważnymi motywami stały się dla mnie chodnik i jezdnia. Na co dzień nie zwracamy na nie większej uwagi. W naszej kulturze podlegają pod bardzo określony skrypt, z góry nałożoną rolę: jesteśmy pieszymi, kupującymi, kierowcami lub rowerzystami. Podczas protestów mamy szansę wyjść poza ten schemat. Moment, w którym siadamy na ulicy, kładziemy się na chodniku, malujemy coś, to chwila w której wyrywamy ten element z cywilizacyjnej normy. To nasza chwilowa autonomiczna strefa, nasz teren. I to jest solą w oku służb porządkowych, które podejmują wobec nas działania.
W moich fotografiach nie ma fascynacji policją. Mundur pojawia się tylko tam, gdzie dochodzi do bezpośredniej konfrontacji. Zamiast tego zobaczycie ludzi, ich emocje i relacje z innymi, oraz ich sposoby na odzyskiwanie przestrzeni miejskiej.
Na wystawie znajdą się fotografie, które zrobiłem w Londynie i Warszawie, podczas różnych protestów związanych z walką z katastrofą klimatyczną, walką o prawa kobiet i społeczności lgbtq+, pod sądami i komisariatami. Ich wybór nie był prosty, wiązał się z koniecznością przejrzenia zbyt wielu negatywów i folderów. Skłonił mnie do poważnej refleksji nad moją rolą i stylem fotograficznym. Ostatecznie, to zamknięcie pewnego rozdziału w mojej drodze fotograficznej i otwarcie na nowe perspektywy.”
***
Tomek Świerżewski – pediatra niepracujący w wyuczonym zawodzie, antropolog amator z dyplomem wyższej uczelni, ostatnio przede wszystkim fotograf. Do 2019 roku członek londyńskiego kolektywu fotograficznego E5 Process, uczestnik kilku zbiorowych wystaw fotografii tradycyjnej i eksperymentalnej. Współpracownik projektu Zakole.pl . Obecnie prezentuje zdjęcia na wystawie “Ostatnia scena” w Galerii Studio: https://teatrstudio.pl/pl/aktualnosci/extinction-rebellion-studio/
Instagram: www.instagram.com/ponurek/
Benefitowe dziary 2021
Dniom antywięziennym ale i szerzej, działalności związanej z wspieraniem osób represjonowanych i więzionych od zawsze towarzyszyły benefitowe tatuaże. To z więzienia bowiem w naszej kulturze się wywodzą.
W tym roku zapraszamy Was na walk-in day w ‘Siostro, tusz!’, gdzie w miłej atmoserze (i pokojowej temperaturze) będziecie mogli_ły wesprzeć Anarchistyczny Czarny Krzyż.
Dziarać będą:
Dziaranie na Kolanie – osoba queerowa, aktywistka
Zapisy: instagram.com/dziaranienakolanie
Terminy: piątek 22.10 10:00 – 20:00
Zapisy: instagram.com/dziaranienakolanie
Terminy: piątek 22.10 10:00 – 20:00
Łania – anarchistka typu pajac
Zapisy: instagram.com/grymuar
Terminy: czwartek 21.10 12:00 – 18:00 i piątek 22.10 12:00 – 18:00
Zapisy: instagram.com/grymuar
Terminy: czwartek 21.10 12:00 – 18:00 i piątek 22.10 12:00 – 18:00
50zł z każdego tatuażu wspiera Anarchistyczny Czarny Krzyż, ale jeśli macie ochotę sypnąć więcej grosza, to w studio znajdziecie puchę. Zapisy na terminy prowadzą tatuatorki, wzory u Dziaranie na Kolanie mogą się powtarzać.
Spotkania i warsztaty 2021
OTWARTE SPOTKANIA
1. To nie jest kryzys migracyjny. O sytuacji osób uchodźczych i możliwościach wsparcia
Sobota, 23 października /// 16:00 /// ADA Puławska
Zapraszamy na spotkanie, którego celem jest oddanie przestrzeni do dyskusji na temat tworzenia oddolnych form działań wspierających osoby migrujące przez granicę polsko-białoruską.
Usłyszymy relacje osoby z doświadczeniem uchodźczym, która zgodziła się podzielić z nami swoją historią półrocznego pobytu w jednym z polskich ośrodków zamkniętych. Będziemy mogły i mogli sami zadać sobie pytanie – czym ośrodki różnią się od więzień?
Zaproszone osoby aktywistyczne zarysują kontekst trwających od lat migracji przez tak zwany szlak bałkański, opowiedzą o działających i niedziałających tam oddolnych, wspierających inicjatywach, działaniach społeczności lokalnej, represjach służb i konsekwencjach polityki międzynarodowej. Zwrócą też uwagę na szereg podobieństw i powiązań z obecną sytuacją na granicy polsko-białoruskiej.
Spotkanie będzie też okazją to rozmowy z osobami działającymi na granicy przez ostatnie miesiące, wysłuchania ich wrażeń i perspektyw, skonfrontowania z nimi naszych wyobrażeń o sytuacji tam na miejscu i pomysłów na dalsze działanie.
W ostatniej części oddamy głos wszystkim obecnym, wymienimy się doświadczeniami, podzielimy pomysłami na dzianie, podyskutujemy o szansach i zagrożeniach wynikających z różnych jej form. Zastanowimy się jak najskuteczniej wspierać osoby migrujące i jak najskuteczniej utrudniać pracę służbom działającym na granicy.
2. Sprawiedliwość naprawcza w działaniu: prezentacja i dyskusja prowadzona przez grupę związkowczyń OZZ Inicjatywa Pracownicza
Sobota, 23 października /// 18:00 /// ADA Puławska
Niehierarchiczne, oddolne organizowanie się nie jest wolne od relacji władzy, nadużyć, destrukcyjnych, krzywdzących konfliktów. Te jednak nie były zwykle ujawniane, a przemilczane czy uciszane dla źle rozumianego dobra grupy. Tym samym nadużycia stały się efektywnym narzędziem do budowania pozycji w grupie, wykluczania osób uznanych za zagrażające tej pozycji czy z jakiś powodów niechciane. Przemoc w relacjach wewnątrz grupy często nie była rozpoznawana, była przeźroczysta. Nie wyznaczano granic zachowaniom przemocowym, nie stwarzano bezpiecznych warunków do ich ujawniania, nie ustalano procedur rozwiązywania sytuacji nadużyć. Stąd często jedynym dostępnym narzędziem ujawniania krzywd stały się ‘callouty’. Niejednokrotnie destrukcyjne dla wszystkich stron, ale jak się wydaje konieczne, by wymusić, stworzyć przestrzeń dla wypracowania wewnętrznych procedur organizacji, obowiązujących wszystkie i wszystkich, bez względu na pozycję zajmowaną w grupie.
Na przykładzie rozwiązań, przygotowanych w oparciu o idee i wartości sprawiedliwości naprawczej przez grupę związkowczyń OZZ Inicjatywa Pracownicza, przedstawimy możliwe drogi wyjścia z destrukcyjnej dla funkcjonowania grup oddolnych i ich działań politycznych kultury przemocy, uciszania.
3. Jak tworzyć świat bez policji? Szukanie alternatyw dla systemu karnego i społeczności, które wprowadzają je w życie
Niedziela, 24 października /// 14:30 /// ADA Puławska
W ciągu ostatnich dwóch lat w mediach można było znaleźć stosunkowo dużo informacji o przemocy policyjnej. Przynajmniej w porównaniu do wcześniejszych lat. Punktem przełomowym było morderstwo George Floyda w Stanach Zjednoczonych, po którym setki tysięcy ludzi na całym świecie wyszło na ulicę protestując przeciwko brutalności policyjnej, samo-organizując się i wprowadzając do dialogu społecznego abolicjonizm.
Do Polski ta fala dotarła później, w zupełnie innej formie. 22 października rozpoczęły się protesty, które rosły z każdym dniem. Wiele osób pierwszy raz w swoim życiu miała styczność z brutalnością służb mundurowych. Wiele osób było zatrzymywanych, bitych, dochodziło (i dochodzi) do przemocy zarówno fizycznej jak i psychicznej. Represje trwają do dzisiaj i szybko się nie skończą.
To jednak nie znaczy, że informacji na temat przemocy policyjnej jest dużo. Zdaje się, że wiadomości pojawiające się w mediach są tylko kroplą w morzu tego, co naprawdę dzieje się na ulicach i za murami komisariatów, i jaki wpływ służby mundurowe mają na całe nasze życie. Wydarzenia ubiegłoroczne (ani tutaj, ani w Stanach) nie są również wyjątkowym, odosobnionym przykładem. Przemoc policyjna dzieje się od zawsze, występuje w każdym kraju i zawsze jest używana przez klasę rządzącą przeciwko ludziom.
Nie ma czarnych owiec i poszczególnych “gorszych” policjantów bijących ludzi na demonstracjach w Chile, Libanie, Francji, Polsce czy Sudanie.
Nie da się zreformować policji. Policja jako struktura, u samych swoich podstaw, jest związana z przemocą wobec ludzi i należy ją rozwiązać. Chcemy tworzyć społeczności, które same się sobą opiekują. Jako wspólnoty powinniśmy zacząć o tym rozmawiać. Jak się samoorganizować, wspierać i tworzyć struktury, które umożliwią nam pozbywanie się służb z naszego życia, przez co odzyskiwanie kontroli nad nim?
Proponujemy dyskusję i refleksję na ten temat. Pierwszym krokiem jest wymiana opinii i szukanie alternatyw do obecnej sytuacji. W różnych miejscach świata ludzie organizują się oddolnie w rozmaity sposób, decydując o sobie samych. Pokażemy przykłady kilku z nich i wspólnie zastanowimy się, czy ich pomysły można przełożyć na nasze polskie podwórko?
WARSZTATY NA ZAPISY
1. Warsztat interaktywny: Interwencje i procesy odpowiedzialności grupowej w odpowiedzi na przemoc seksualną, przemoc na tle płciowym, przemoc domową
Część 1: sobota 23 października, godz. 10:30 – 15:00
Część 2: niedziela 24 października, godz. 10:30 – 14:00
Część 2: niedziela 24 października, godz. 10:30 – 14:00
Miejsce: ADA Puławska (ul. Puławska 37)
Jest to dwuczęściowy warsztat na temat interwencji i odpowiedzi społeczności/wspólnoty na przemoc domową/rodzinną, przemoc seksualną i przemoc na tle płciowym w naszych środowiskach, oparty na ideach sprawiedliwości transformatywnej. Skupia się on na rozpoznawaniu różnych form przemocy, ocenie ryzyka, rozpoznawaniu potrzeb osób doświadczających przemocy i wsparciu, jak również na idei odpowiedzialności grupowej oraz organizowaniu interwencji i procesów z osobami, które wyrządzili/wyrządzają krzywdę.
Idea sprawiedliwości transformatywnej działa w oparciu o idee abolicjonizmu więziennego i abolicjonizmu policyjnego – dążąc do wykształcenia nas samych i naszych społeczności w zakresie odpowiadania na krzywdę i przemoc w naszych środowiskach, abyśmy nie musiały polegać na interwencji państwa i policji (które zazwyczaj powielają krzywdę i przemoc).
Treść tego warsztatu jest w dużej mierze oparta na pracy społeczności i kolektywów w tak zwanej Australii i na Wyspie Żółwiej, i na modelu interwencji z Creative Interventions Toolkit. Jest to praktyczny i interaktywny warsztat, którego celem jest wspólne zadawanie i odpowiadanie na pytania, dzielenie się pomysłami, doświadczeniami i wiedzą, jak i praktyka: będzie praca w małych grupach, scenariusze, i “role-plays”.
Dostępność: Warsztat odbywa się w przestrzeni dostępnej dla osób na wózkach, może być mniej więcej przystosowany dla osób niewidomych i niedowidzących (materiały pisane będą czytane ale nie są dostępne w języku brailla), jeśli istnieje potrzeba tłumaczenia na język migowy to postaramy się ją zrealizować. Warsztat będzie prowadzony po polsku i angielsku, ale postaramy się o tłumaczenia w innych językach, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Zalecane jest uczestnictwo w obu częściach a maksymalna ilość uczestników to 30 osób.
Z tego względu prosimy o ZAPISY -> ack.waw@riseup.net (nie musisz podawać pełnych danych, wystarczy imię / ksywka)
Jeśli istnieją, prosimy dodać potrzeby: tłumaczenie na inny język, potrzeba języka migowego, alergie, wrażliwość (na zapach, światło lub hałas), cokolwiek innego…?
2. Warsztaty: Wolnościowy wymiar sprawiedliwości
Niedziela, 24 października /// 14:00 – 18:00 /// ADA Puławska
Anarchiści zawsze sprzeciwiali się państwowemu wymiarowi sprawiedliwości we wszystkich jego przejawach. Anarchistki otwarcie kwestionują prawo i policję, kojarząc je z represyjnymi instytucjami. Internet oraz drukowane publikacje wywodzące się ze środowiska wolnościowego pełne są wezwań aby palić więzienia, wieszać gliniarzy i olewać prawo. Celem tego warsztatu jest ocena, czy świadomie wzywamy do zniszczenia istniejącego systemu sprawiedliwości i czy rozumiemy, jak mogłaby wyglądać alternatywa. Możemy się spierać ile chcemy, że w oddolnie zorganizowanym społeczeństwie anarchistycznym przestępczość prawie by nie istniała, ale co z tymi, którzy jednak ją popełniają? Czy przestępcy powinni być izolowani? Jakie rodzaje kar są dopuszczalne, a z jakich należy zrezygnować? Na te i inne pytania postaramy się odpowiedzieć podczas warsztatów.
Zapisy: ack.waw@riseup.net