Film: Free CeCe!

/english below/
“Free CeCe!”
film dokumentalny w reżyserii Jacqueline Gares, 1h26min
język angielski z polskimi napisami
Według danych Krajowej Koalicji Programów Przeciwdziałania Przemocy (National Coalition of Anti-Violence Programs) w Stanach Zjednoczonych ponad 50% ofiar zabójstw dokonywanych na tle homofobicznym czy transfobicznym stanowią kolorowe kobiety transpłciowe. NAACP podaje, że Afroamerykanie i Latynoski stanowili/ły 58% wszystkich uwięzionych w 2008 r., mimo że Afroamerykanki i Latynosi stanowią około jednej czwartej populacji USA. Z kolei organizacja Trans Equality podaje, że 21% transseksualnych kobiet i prawie połowa (47%) czarnoskórych osób trans w pewnym momencie swojego życia trafiła do więzienia. To właśnie w tym kontekście należy rozumieć życie czarnej biseksualnej transseksualnej kobiety o imieniu Chrishaun Reed “CeCe” McDonald.
W 2012 roku, w drodze do sklepu z grupą przyjaciół, CeCe została brutalnie zaatakowana. W wyniku szamotaniny mężczyzna, który dopuścił się ataku, został ranny i zmarł . Kiedy na miejscu pojawiła się policja, CeCe została uznana za winną, mimo bardzo widocznej i krwawiącej rany twarzy. Po przymusowym przesłuchaniu w szpitalu, CeCe została osadzona w męskim więzieniu w Minnesocie a następnie skierowana do izolatki.
Międzynarodowa kampania na rzecz uwolnienia CeCe zyskała znaczące wsparcie mediów i aktywistów/ek, w tym aktorki Laverne Cox (“Orange is the New Black”). To właśnie dzięki różnym działaniom solidarnościowym zarzuty wobec CeCe zostały ostatecznie zmienione z morderstwa do nieumyślnego spowodowania śmierci. Od czasu zwolnienia z więzienia CeCe poświęciła się edukacji i aktywizmowi, przyłączając się do walki o zaprzestanie niesłusznego więzienia i poszerzanie edukacji na temat uprzedzeń i nierówności obecnych w amerykańskim systemie sądowniczym. Przepełniona mocą historia CeCe – opowiedziana w filmie “Free CeCe!”, dokumencie w reżyserii i Jacqueline Gares – podkreśla falę głosów kwestionujących system więziennictwa i wzywających do jego zniesienia
Projekcja filmu jest częścią programu 8. Warszawskich Dni Antywięziennych.
***
“Free CeCe”
documentary movie directed by Jacqueline Gares, 1h26min
english with polish subtitles
In US more than 50% of anti-LGBTQ homicide victims are transgender women of color, according to the National Coalition of Anti-Violence Programs. The NAACP reports that African-Americans and Hispanics comprised 58% of all prisoners in 2008, even though African-Americans and Hispanics make up approximately one quarter of the U.S. population. Meanwhile, Trans Equality states that 21% of transgender women and nearly half (47%) of black transgender people have been incarcerated at some point in their lives. It is in this context that the life of a black bisexual trans woman named Chrishaun Reed “CeCe” McDonald must be understood.
In 2012, on her way to the store with a group of friends, CeCe was brutally attacked. A wounded man who was attacking her was killed. When police arrived on the scene, CeCe was presumed guilty despite a very visible and bleeding facial wound. After a coercive interrogation following her trip to the hospital, CeCe was incarcerated in a men’s prison in Minnesota and sent to solitary confinement.
An international campaign to free CeCe garnered significant support from media and activists, including actress Laverne Cox (“Orange is the New Black”). It was through this activism and support that CeCe’s sentence was ultimately reduced from murder to manslaughter. Since her release from prison, CeCe has dedicated herself to education and activism, joining the fight to end wrongful imprisonment and increase education about the biases and inequalities present in America’s criminal justice system.

Dni Antywięzienne 2021

Warszawski Anarchistyczny Czarny Krzyż zaprasza na 8. Dni Antywięzienne!
22-24 października 2021

O co chodzi?

Zatrzymaj się na moment, to ważne. Zastanów się, z czym kojarzy ci się więzienie? Ile z tych myśli jest wynikiem powszechnego stereotypu? Ile wynika z lęku, który odczuwasz jako osoba zaangażowana społecznie?
Więzienie. Jeden z głównych filarów władzy państwowej. Magazyny ludzkiego nieszczęścia, które służą do siania poczucia zagrożenia. Często występują w naszej bezpośredniej okolicy, ale tak jak w przypadku komisariatów policji lub ośrodków dla osób uchodźczych – częściej odwracamy wzrok niż patrzymy w stronę drutów kolczastych i krat w oknach. Łatwiej odwrócić wzrok, próbując zapomnieć o ich istnieniu. Pomaga myślenie, że nas to nie dotyczy i nic nie łączy z ludźmi uwięzionymi w środku. A jednak dotyczy. Bo więzienie, zarówno jako symbol upadku człowieka jak i nieustająca groźba, istnieje w naszym życiu każdego dnia. Programuje nas od najmłodszych lat, by zaakceptować życie w gospodarczym, społecznym i politycznym podporządkowaniu. To wieczne ostrzeżenie by robić co ci każą, w przeciwnym razie będziesz jedną z “nich”. Wylądujesz “tam”, na marginesie, a ci na zewnątrz będą odwracać wzrok – przestraszeni, zawstydzone, czujący ulgę, że nie są tobą. Nie ważne czy jesteś jednym z niemal 75 tysięcy uwięzionych w polsce, czy jedną z setek anarchistek i aktywistów osadzonych na całym świecie. Groźba więzienia dotyka nas w tym samym stopniu. 
Więzienia to nie tylko mury, kraty i strażnicy. To codzienny rygor, twarda struktura do której musisz się dostosować pod groźbą kolejnych kar i ograniczeń. To hierarchia, poczucie bycia pod obserwacją 24 godziny na dobę, nuda, odbieranie godności przez konieczność proszenia o każdą najmniejszą rzecz. To brutalne tłumienie choćby najmniejszej formy oporu przeciwko odbieranemu człowieczeństwu. To oderwanie od bliskich i odebranie kontaktów społecznych, które są podstawą dobrego stanu psychicznego. Żeby przetrwać musisz sie dostosować do jedynego uznawanego modelu, albo walczyć ponosząc wszelkie tego konsekwencje. 
W ostatnim roku mieliśmy do czynienia z widocznym wzrostem represji w polsce, a raczej – represje były opisywane w mediach na niespotykaną od dawna skalę, tak samo jak problem przemocy policyjnej. Nauczyłyśmy się nowych technik działania, doświadczyliśmy niesamowitej fali solidarności i wspólnego bycia na ulicach. Powstały nowe inicjatywy, grupy i kolektywy, a hasło “Nigdy nie będziesz szła sama” stało się elementem codziennego życia. Ramię w ramię stawałyśmy w obronie naszych przyjaciół i przyjaciółek, mając nadzieję, że wypracowane struktury pozostaną z nami na dłużej, a tego co się wydarzyło, nie uda się wymazać z kart historii i świadomości społecznej. A jednak, postawmy sprawę jasno, jako aktywiści i anarchistki musimy się jeszcze wiele nauczyć o sposobach radzenia sobie z konfliktami i problemami w naszych ruchach. Dotychczasowe metody okazują się nieskuteczne z wielu powodów, od braku wiedzy o mechanizmach procesów naprawczych, po niechęć do wychodzenia poza znajome schematy. Rzeczywistość ostatnich lat pokazuje, że częściej ujawniane problemy kończyły się pogłębieniem rozłamów i poczuciem niemocy, niż satysfakcją i uzdrowieniem całej wspólnoty, a wyłączenie w głowie wewnętrznych sędziów i prokuratorek jest trudniejsze niż w programowych deklaracjach. 
Dlatego dzisiaj proponujemy sięgnąć myślami jeszcze dalej, do walki przeciwko jednemu z najsilniejszych narzędzi represji. Do refleksji nad nim i jego znaczeniu w naszym życiu, a także do zadania sobie kluczowych pytań: czemu w naszym społeczeństwie panuje przekonanie, że potrzebujemy więzień? Jakie są alternatywy? 
To właśnie rozmowom o alternatywach chcemy poświęcić tegoroczne dni antywięzienne. Dużo czasu przeznaczymy na temat sprawiedliwości naprawczej i transfromatywnej, przeanalizujemy przykłady społeczności, które obchodzą się bez formalnych jednostek policji, a także – za sprawą specjalnej wystawy – wrócimy pamięcią do historii Anarchistycznego Czarnego Krzyża oraz do wydarzeń z ostatniego roku (wszak zaczynamy dokładnie w rocznicę wybuchu protestów!). Jak co roku dostępne będzie distro ACK oraz stanowisko pisania listów do uwięzionych. Śledźcie naszą stronę, już wkrótce publikować będziemy szczegóły związane z programem. 
Represje dotykają nas coraz częściej.
Aby z nimi walczyć musimy łączyć siły.
Dopóki one nie są wolne, nikt nie jest wolny.
Wspieraj lokalną grupę ACK.
Dołącz do nas podczas Dni Antywięziennych!
 
22-24  października 2021
Warszawa