Bez Krat – listopad 2024

Witamy w nowym numerze BezKrata! Przyszła jesień – od poprzedniego numeru minęło już kilka miesięcy. Oczywiście nie sposób w kilku słowach opisać wszystkiego co się wydarzyło w sferze represji i oporu od tamtej pory, ani na świecie, ani na naszym podwórku.
Na łamach Bezkrata wspomnimy jedynie kilka spraw. Imperialistyczna i kapitalistyczna wojna na stałe zdaje się okupuje jeśli nie materialną rzeczywistość, to część naszych myśli. Ma też bezpośrednie przełożenie na wzrost militaryzacji i na przysłowiowe dokręcanie śruby społeczeństwom, które w imię bezpieczeństwa zgadzają się na kolejne konesje. Powszechnie wiadomym (i ignorowanym przez znaczną część globu) jest, że z błogosławieństwem świata Zachodu, od ponad roku państwo Izrael konsekwentnie dokonuje ludobójstwa w Gazie, na Zachodnim Brzegu stosując coraz bardziej agresywną politykę represji i podboju, a tamtejsza wojna wylewa się na sąsiednie kraje. W tym numerze możecie przeczytać garść artykułów poświęconych represjom wobec Palestyńczyków i Palestynek, między innymi opis sytuacji w niesławnym izraelskim więzieniu, artykuł o sytuacji kobiet, protestach izraelczyków i izraelek wobec polityki państwa, czy przykład tego jak kwestia wyzwolenia Palestyny przecina się z walką o wyzwolenie przestrzeni okupowanej przez aparat represji na przykładzie protestów przeciw Cop City w tzw. USA.
Swoją najeźdźczą wojnę kontynuuje Rosja, od przebiegu i wyniku której zależeć będzie los wspieranych przez nią okolicznych dyktatur. W numerze tym znajdziecie informację o Maksimie Budkiewiczu – ukraińskim anarchiście wypuszczonym z rosyjskiej niewoli. Jako, że rzeczywistość ta jest nam bliska, w tym numerze BezKrata znajdziecie garść informacji z białoruskich więzień. Jednym z tekstów jest wywiad z antyfaszystką o jej pobycie w więzieniu, który ukazał się w osobnej publikacji na wydarzeniu świętującym 15 lecie ACK Białoruś w sierpniu tego roku.
Poza tym – co „u nas”? Sytuacja na granicy polsko-białoruskiej nie poprawia się, a antymigrancki dyskurs obecnego rządu zastępującego na stołkach prawicę tylko się pogłębia. Groźby zawieszenia prawa do ubiegania się o azyl, czy kompromitująca zmiana postawy RPO po objęciu nowej roli – jasno ukazują bankructwo moralne elit oraz mechanizmy władzy. W numerze znajdziecie informacje o ostatnich represjach wobec osób organizujących się na tej granicy. Przeczytacie też o masowym powrocie zarzutów o naruszanie miru domowego, krótką analizę problemów z profesjonalizacją pomocy osobom represjonowanym, oraz kontynuację serii artykułów o sprawiedliwości transformatywnej. Z pozostałych kwestii w tym numerze – przeczytacie tu o ucieczce z więzienia w Nigerii, ostatni (miejmy nadzieję) list Tobiego Shone’a z więzienia, oraz artykuł o aresztowaniu Nanuka w związku ze sprawą Antifa-Ost w Niemczech (po napisaniu tego artykułu, na początku listopada aresztowano również Johanna, który do tej pory, ukrywał się przez około 2 lata), o okolicznościach śmierci towarzysza w Chile, oraz informacje o wybuchu bomby i śmierci anarchisty w Atenach. Na koniec komiks oraz legendarna krzyżówka. Miłej lektury!

Anarchistyczny Czarny Krzyż Warszawa
Listopad 2024

Dziękujemy wszystkim osobom, dzięki którym powstał ten numer: autor.k.om tekstów, tłumacz.k.om, osobom redagującym teksty, autor.k.om treści z działu Bezkrat bawi i uczy, osobom składającym, drukującym, autor.kom grafik.

POBIERZ BEZ KRAT

Bez Krat – czerwiec 2024

Ze wstępu:

Czytacie szósty numer Bezkrata, który wychodzi w okolicach czerwca, a czerwiec jest miesiącem, w którym data “11.06” zaznaczona jest na czerwono w anarchistycznych kalendarzach.

Jedenasty czerwca to Międzynarodowy dzień wsparcia dla uwięzionych anarchistxx odsiadujących długoletnie wyroki. W związku z tym znajdziecie kilka tekstów o takich uwięzionych – ale nie tylko o tym.

Między innymi: druga część opowieści o areszcie białoruskim, autorstwa naszego towarzysza, odsiadującego obecnie w Białorusi 5-letni wyrok, refleksja na temat języka, jakiego używamy kiedy mówimy o osobach uwięzionych, dłuższy tekst o transformatywnej sprawiedliwości społecznej w kontekście rasizmu, tekst o represjach za akcje solidarnościowe z Palestyną, komentarz do raportu Europolu za 2022 rok, tekst o więźniarkach białoruskich, tekst o kryminalizacji osób pracujących seksualnie w Polsce, krótki komentarz ogólny o represjach w Polsce przedrukowany od nobordersów oraz dłuższy komentarz dotyczący sytuacji na granicy białoruskiej i nadchodzących represjach, pieczołowicie przygotowywanych dla nas przez nowy rząd.

Bardzo pozytywny wątek opisany w tym numerze to wyjście na wolność białoruskiej antyfaszystki Kristiny Czerenkowej. Oby jak najwięcej takich wiadomości!

W Bezkracie jest też krzyżówka, bo Bezkrat, jak wiecie, uczy i bawi.

Miłej lektury

ACK Warszawa

Pobierz Bez Krat:

Wersja do czytania

Nowy BezKrat – Styczeń 2024

Ze Wstępu:

Witamy was drogie osoby w nowym wydaniu BezKrat’u! Zeszło nam chwilę od poprzedniego numeru, bo (przez te ostatnie lata) każde z nas było zajęte tysiącem spraw. W końcu za namową przyjaznych duszyczek postanowiłyśmy wypełnić lukę w prasowym trzecim obiegu i wydać kolejny numer antywięziennego pisma. Skupimy się na tematyce około‐antywięziennej, antyrepresyjnej, jak i na tematach nieco luźniej z nimi związanych.

Od ostatniego numeru wydarzyło się tak wiele, w naszym kraju i na świecie, że nie wystarczy nam miejsca na poruszenie wszystkich ważnych tematów. Może tylko wspomnimy o kilku ostatnich sprawach, które kształtują naszą teraźniejszość. Po 8 latach Zjednoczona Prawica straciła władzę w Polsce, co w przedbiegach spowodowało spory entuzjazm u części społeczeństwa zmęczonej narodowo‐kościelną kliką u sterów. Wiele osób zostało popchiętych do udziału w wyborach, włączając w to nawet część tzw. środowiska anarchistycznego. Nie będziemy się teraz zbytnio nad tym rozwodzić. Powiemy jedynie, że nie mamy złudzeń co do poprawy jakości życia w tzw. nowej Polsce, ani co do rzekomo mniej represyjnego charakteru nowej władzy. Doskonale pamiętamy antyspołeczną politykę neoliberałów i neoliberałek, nie mówiąc już o pustych politycznych obietnicach, którymi raczą nas wszystkie możliwe formacje, w tym lewica, zanim zawrą zgniłe kompromisy nie dając kompletnie nic własnym wyborcom i wyborczyniom.

W ostatnich latach miałyśmy do czynienia z ogromną mobilizacją przeciwko zaostrzeniu prawa aborcyjnego. Zmiana władzy nie rokuje wielkiej poprawy w tej kwestii. Od 2021 roku mamy na granicy białorusko‐polskiej kryzys humanitarny, a nowa władza raczej nie zmieni swojej rasistowskiej polityki. Nie słabły ataki na osoby LGBTQIA+. Na łamach naszego pisma znajdziecie artykuły związane także z tymi kwestiami. Dowiecie się o przyszłości niepełnoletnich więźniów w Polsce oraz za oceanem. Ponieważ wiemy, że żadni politycy ani polityczki za nas spraw nie załatwią, a w naszych rękach spoczywa odpowiedzialność za stworzenie alternatywy wolnej od hierarchii i dominacji, chcemy podzielić się z wami refleksją na temat radzenia sobie z antyspołecznymi zachowaniami w sercu ruchu, odwołując się do nurtu sprawiedliwości transformatywnej. Kolejne teksty, które tu znajdziecie, to sprawy  zagraniczne: kwestie związane z ruchem przeciwko policyjnej przemocy w USA,  świadectwo z odbywania aresztu napisane przez towarzysza z Białorusi, sprawy Sidiki – rosyjskiego sabotażysty i Karakaszewa, który wkrótce ma opuścić więzienie na Krymie, operacja Adream oraz aresztowanie Toby’ego Shone’a w UK, tekst ACK Drezno, które zostało wciągnięte na listę organizacji ekstremistycznych w Niemczech, czy tekst opisujący francuską sprawę z 8 grudnia 2020.

Ponieważ nasze pismo nie może być 100 stronicowym kolosem, w tym numerze zabraknie niestety miejsca na wszystkie interesujące nas sprawy, szczególnie, że niektóre ciągle są w toku. Nie zapominamy jednak o nich i zachęcamy do angażowania się, szerowania informacji, chodzenia na rozprawy, wspierania osób, które znalazły się na celowniku państwa, organizownia akcji solidarnościowych, ale przede wszystkim angażowania się w samą walkę i tworzenia alternatyw do tego nieco smutnego świata opartego na dominacji i wyzysku.Solidarność to nasz najsilniejszy atut.

Innymi kwestiami, od których nie sposób uciec, a które nie znalazły się w tym numerze, za to wnikły na dobre w naszą rzeczywistość są obecne konflikty/agresje zbrojne.  Tocząca się na oczach świata rosyjska pełnoskalowa imperialistyczna agresja na Ukrainę trwająca już blisko 2 lata, czy ludobójstwo dokonywane przez Izrael w Strefie Gazy od października zeszłego roku (jest to od lat jedna z najdokładniej dokumentowanych zbrodni, a zarazem narracja ludności palestyńskiej jest kompletnie wymazywana i negowana) jak i trwająca z różną intensywnością nieco zapominana agresja turecka na północno‐wschodnią Syrię – to wojny zajmujące na co dzień miejsce w naszych myślach. Polityka więzienna w czasie wojny lub rewolucji ‐ to temat, który wymaga osobnego opracowania. Wspomnimy tylko, że w izraelskich więzieniach pod koniec października 2023, czyli w dwa tygodnie po rozpoczęciu działań wojennych, podwoiła się liczba uwięzionych administracyjnie (bez podania przyczyny) Palestyńczyków i Palestynek. Tureckie więzienia przepełnione są Kurdami i Kurdyjkami. Nie zapominamy o brutalnych warunkach w których przetrzymywani są jeńcy wojenni za linią frontu na terenach okupowanych przez armię rosyjską, czy “mięsie armatnim” rekrutowanym na rosyjski front wprost zza krat.

Jak propozycja świata bez więzień, w który chcemy wierzyć, miałaby wyglądać w kontekście wojny czy rewolucji? Rożawskie więzienia pełne są bojowników państwa islamskiego i ich rodzin, dla których nie ma jak do tej pory sensownego rozwiązania. Są to trudne i fascynujące tematy, z którymi każdy ruch o aspiracjach rewolucyjnych będzie się musiał zmierzyć. Mamy nadzieję, że będzie nam się udawało poruszać te kwestie
w kolejnych numerach. To co jest w tym kontekście pewne – rzeczywistość wojen i rewolucji przebija idealistyczną bańkę. Im bliżej źródła jesteśmy, tym głębiej ta rzeczywistość nas dotyka i tym bardziej musimy się mierzyć ze sprzecznościami z niej wynikającymi. Podział ruchu anarchistycznego na zachodzie Europy w obliczu wojny w Ukrainie obrazuje jak trudno poradzić sobie z kwestiami które nie mieszczą się w czarno‐białym porządku dobry‐zły. Wierzymy, że w obliczu złożonych sytuacji, ważne jest, żeby wypracować wspólnie ideowy kompas, gdyż im bardziej jesteśmy zaangażowane w tę rzeczywistość tym trudniejszych wyborów przyjdzie nam dokonywać. Ten kompas wypracowuje się w praktyce. Jeśli sprawa dotyczy wspierania odległych miejsc i konfliktów – postulujemy otwartość i przede wszystkim wysłuchanie się w głosy osób bezpośrednio zaangażowanych. Na koniec, namawiamy do solidaryzowania się z represjonowanymi osobami, oraz do pełnego zaangażowania w budowanie podwalin pod anarchistyczną rewolucję oraz ciągłego przekuwania idei w praktykę.

Spotkajmy się na ulicach!
Anarchistyczny Czarny Krzyż Warszawa, Styczeń 2024

Pobierz Bezkrat:

Wersja do czytania  |  Wersja do druku

 

ACAB Fest | Dni Antywięzienne | Urodziny Szpili

eng
ru 

29-30 września 2023
Warszawa, ADA Puławska (Puławska 37)

Zapiszcie w kalendarzu! Nadchodzi najlepsza antyrepresyjna impreza tego roku! Ekipa ACAB Fest, Warszawski Anarchistyczny Czarny Krzyż i Kolektyw Szpila łączą siły, aby zaprosić Was na dwudniowe wydarzenie:

Przeciwko policji
Przeciwko więzieniom
Przeciwko represjom

Dyskusje, filmy, wymiana doświadczeń i umiejętności. Poza tym benefitowe dziary, acabowo-antywięzienno-szpilowy merch, wyjątkowe koncerty (rapsy!), teatr improwizowany i taniec. Wszystko w klimacie odzyskiwania ulic.

Przeciwko policji, bo nieprawdą jest, że przemoc stosują w niej tylko czarne owce lub zgniłe jabłka. To cała instytucja jest zgniła, a jej istnienie i pozycja opierają się na przemocy i bezkarności.

Przeciwko więzieniom, bo mówienie, że służą one ochronie ludzi to mit. Więzienia służą kontroli społeczeństwa, kontroli przez strach, że kiedyś znajdziemy się po drugiej stronie krat.

Przeciwko represjom, bo nie pozwolimy się zastraszyć. Zawsze będziemy działać na rzecz lepszego świata, i solidarnie stawać w swojej obronie. Nigdy nie będziesz szła sama nie jest pustym hasłem. To idea, którą wcielamy w życie.

Lato i jesień 2023 w Polsce naznaczone są kampanią wyborczą. Oprócz obietnic programowych, politycy prześcigają się w szukaniu wrogów publicznych. Nie wiemy kto tym razem stanie się wrogiem numer 1, jednak razem chcemy budować solidarnościowe struktury, które przetrwają każdy – nawet najbardziej absurdalny – pomysł z ich strony. Dlatego wydarzenie jest nie tylko benefitem na każdą z trzech ekip (ACAB fest, ACK, Szpila). To benefit na szerokie działania antyrepresyjne. W miastach, w małych miejscowościach, na pograniczu polsko-białoruskim.

Więcej info pojawi się już wkrótce!

29-30 September 2023
Warsaw, ADA Puławska (37 Puławska street)

Save the date! The best anti-repression event of the year is coming! ACAB Fest crew, Warsaw Anarchist Black Cross and Szpila Collective are joining forces to invite you to a two-day event:

Against the police
Against prisons
Against repression

Discussions, movies, exchange of experiences and skills. Plus benefit knits, acab-anti-prison-Spila merch, unique concerts (raps!), improvised theatre and dance. All in the climate of reclaiming the streets.

Against the police, because it is not true that only black sheep or rotten apples do violence in the police. It is the whole institution that is rotten, and its existence and position are based on violence and impunity.

Against prisons, because to say that they serve to protect people is a myth. Prisons serve to control society, control by the fear that one day we will find ourselves on the other side of the bars.

Against repression, because we will not let ourselves be intimidated. We will always act for a better world, and stand in solidarity to defend ourselves. You will never walk alone is not an empty slogan. It is an idea that we put into practice.

The summer and autumn of 2023 in Poland are marked by an election campaign. Besides programme promises, politicians are competing to find public enemies. We do not know who will become enemy number 1 this time, but together we want to build solidarity structures that will survive any – even the most absurd – idea on their part. That is why the event is not only a benefit for each of the three teams (ACAB fest, ABC, Szpila). It is a benefit for wider anti-repression activities. In cities, in small towns, on the polish-belarusian border.

More info will be coming soon!

 

29-30 сентября 2023 г.
Варшава, ADA Pulawska (Pulawska 37)

Отметьте в своем календаре! Приближается лучшее событие года, посвящённое противодействию репрессиям! Ребята из ACAB Fest, варшавского Анархического чёрного креста и коллектива Szpila (Шпиля) объединяют усилия, чтобы пригласить вас на двухдневное мероприятие:
Против полиции
Против тюрем
Против репрессий
Вас ждут: дискуссии, фильмы, обмен опытом и навыками. Кроме того, вы сможете сделать себе бенефитную татуировку, купить антиполицейско-антитюремно-антирепрессивный мерч, посетить уникальные концерты (рэп!) и танцы. Все это в атмосфере возвращения улиц. 
Против полиции, потому что неправда, что в полиции насилие применяют только черные овцы или гнилые яблоки. Прогнил весь институт, и его существование и позиция основаны на насилии и безнаказанности. 
Против тюрем, потому что утверждения о том, что тюрьмы служат для защиты людей, – это миф. Они существуют для контроля над обществом, контроля посредством страха, что однажды мы окажемся по ту сторону решетки.
Против репрессий, потому что мы не позволим себя запугать. Мы всегда будем бороться за лучший мир и будем солидарны в своей самообороне. “Никогда не останешься сама” – это не пустой лозунг. Это идея, которую мы воплощаем в жизнь. 
Лето и осень 2023 года в Польше ознаменованы предвыборной кампанией. Помимо программных обещаний, политики соревнуются в поисках общественных врагов. Мы не знаем, кто станет врагом № 1 на этот раз, но вместе мы хотим создать структуры солидарности, которые выдержат любую, даже самую абсурдную, затею с их стороны. Поэтому это мероприятие – это не только бенефит на каждый из трех коллективов (ACAB-Фест, АЧК, Шпиля). Это бенефит на широкие антирепрессивные действия. В городах, в небольших населенных пунктах, на польско-беларуской границе.
Больше информации появится в ближайшее время!

Listy od uwięzionych 2022

“Listy od uwięzionych” to broszura przygotowana w ramach 4. już edycji czytania performatywnego o tym samym tytule. W tym roku wydarzenie to organizujemy jako część 9. Dni Antywięziennych i 2. edycji ACAB Fest.

Zin jest zbiorem listów, oświadczeń lub komunikatów napisanych przez osoby uwięzione lub ich grupy wsparcia. Trzy teksty napisane zostały przez osoby lub grupy anarchistyczne. Jeden tekst to list od polskiego więźnia, który zaskakującymi kolejami losu wszedł w kontakt z aktywistkami antyrepresyjnymi i antywięziennymi. W procesie tłumaczenia i redakcji starałyśmy i staraliśmy się jak najmniej ingerować w formę, składnie i styl tekstów, próbując jak najdokładniej oddać przekaz i sposób ekspresji autorów.

 

Selfisz 186. Benefit na dni antywięzienne

Środa, 20 października / 19:00 / Galeria V9 (Puławska 37)
W tym tygodniu galeria V9 i ACK łączą swoje siły w ramach 8. Warszawskich Dni Antywięziennych!
Jeśli uważasz, że więzienia są do dupy, policja i sg powinny przeprosić za to, że istnieją i się samorozwiązać, a unia i tusk nie przyniosą nam zbawienia, to wyrwij murom zęby krat i wpadnij w środę na wyjątkowy antywięzienny selfisz!
Hajs zebrany podczas tego wydarzenia wesprze szeroko rozumiane działania antyrepresyjne, na których brak ostatnio niestety nie możemy narzekać. ACK wspiera zarówno osoby uwięzione w tak zwanej polsce i za granicą (a nawet pomiędzy granicami), ale także osoby na wolności, prowadzące codzienną walkę z nieludzkim systemem “sprawiedliwości”.
Autorem grafiki jest niedościgniony w swych talentach, znany i lubiany, książe ciemności Stah, za co mu serdecznie z głębi naszych czarnych serduszek dziękujemy!
Dla świata bez więzień,
Dopóki wszystkie nie będą wolne!!!
///////////////////////
grafika
rozmar: A3
kolor wydruku: Biały
autorstwo: stahool666
https://www.instagram.com/gafa_tatu/
///////////////////////////////////////////////
*Selfisz?
To projekt poświęcony drukowaniu na tekstyliach.
Instrukcja polega na tym że: my szykujemy grafikę, Ty przynosisz swoje ubranie, na którym nanosimy za pomocą techniki sitodruku ustalony wzór podczas jednego wieczoru.
9 z
Uwaga!
Ubrania nieodebrane w przeciągu 3 miesięcy trafiają do Freeshopu ADA Puławska.

Film: Free CeCe!

/english below/
“Free CeCe!”
film dokumentalny w reżyserii Jacqueline Gares, 1h26min
język angielski z polskimi napisami
Według danych Krajowej Koalicji Programów Przeciwdziałania Przemocy (National Coalition of Anti-Violence Programs) w Stanach Zjednoczonych ponad 50% ofiar zabójstw dokonywanych na tle homofobicznym czy transfobicznym stanowią kolorowe kobiety transpłciowe. NAACP podaje, że Afroamerykanie i Latynoski stanowili/ły 58% wszystkich uwięzionych w 2008 r., mimo że Afroamerykanki i Latynosi stanowią około jednej czwartej populacji USA. Z kolei organizacja Trans Equality podaje, że 21% transseksualnych kobiet i prawie połowa (47%) czarnoskórych osób trans w pewnym momencie swojego życia trafiła do więzienia. To właśnie w tym kontekście należy rozumieć życie czarnej biseksualnej transseksualnej kobiety o imieniu Chrishaun Reed “CeCe” McDonald.
W 2012 roku, w drodze do sklepu z grupą przyjaciół, CeCe została brutalnie zaatakowana. W wyniku szamotaniny mężczyzna, który dopuścił się ataku, został ranny i zmarł . Kiedy na miejscu pojawiła się policja, CeCe została uznana za winną, mimo bardzo widocznej i krwawiącej rany twarzy. Po przymusowym przesłuchaniu w szpitalu, CeCe została osadzona w męskim więzieniu w Minnesocie a następnie skierowana do izolatki.
Międzynarodowa kampania na rzecz uwolnienia CeCe zyskała znaczące wsparcie mediów i aktywistów/ek, w tym aktorki Laverne Cox (“Orange is the New Black”). To właśnie dzięki różnym działaniom solidarnościowym zarzuty wobec CeCe zostały ostatecznie zmienione z morderstwa do nieumyślnego spowodowania śmierci. Od czasu zwolnienia z więzienia CeCe poświęciła się edukacji i aktywizmowi, przyłączając się do walki o zaprzestanie niesłusznego więzienia i poszerzanie edukacji na temat uprzedzeń i nierówności obecnych w amerykańskim systemie sądowniczym. Przepełniona mocą historia CeCe – opowiedziana w filmie “Free CeCe!”, dokumencie w reżyserii i Jacqueline Gares – podkreśla falę głosów kwestionujących system więziennictwa i wzywających do jego zniesienia
Projekcja filmu jest częścią programu 8. Warszawskich Dni Antywięziennych.
***
“Free CeCe”
documentary movie directed by Jacqueline Gares, 1h26min
english with polish subtitles
In US more than 50% of anti-LGBTQ homicide victims are transgender women of color, according to the National Coalition of Anti-Violence Programs. The NAACP reports that African-Americans and Hispanics comprised 58% of all prisoners in 2008, even though African-Americans and Hispanics make up approximately one quarter of the U.S. population. Meanwhile, Trans Equality states that 21% of transgender women and nearly half (47%) of black transgender people have been incarcerated at some point in their lives. It is in this context that the life of a black bisexual trans woman named Chrishaun Reed “CeCe” McDonald must be understood.
In 2012, on her way to the store with a group of friends, CeCe was brutally attacked. A wounded man who was attacking her was killed. When police arrived on the scene, CeCe was presumed guilty despite a very visible and bleeding facial wound. After a coercive interrogation following her trip to the hospital, CeCe was incarcerated in a men’s prison in Minnesota and sent to solitary confinement.
An international campaign to free CeCe garnered significant support from media and activists, including actress Laverne Cox (“Orange is the New Black”). It was through this activism and support that CeCe’s sentence was ultimately reduced from murder to manslaughter. Since her release from prison, CeCe has dedicated herself to education and activism, joining the fight to end wrongful imprisonment and increase education about the biases and inequalities present in America’s criminal justice system.

Slam antywięzienny 2021

Piątek, 22 października /// 20:00 /// Szkoła, ul. Emilii Plater 31
Zapraszamy na dziewiętnasty slam, tym razem nie w Stole Powszechnym, a w Szkole na ulicy Emilii Plater 31
Slam jest otwarty na pozasłowne formy wyrazu typu ruch. Czyli możesz przyjść z choreografią, którą nam pokażesz, a która wyrazi temat uwięzienia, przetrzymywania, represji, systemu więziennictwa. Możesz przyjść z tekstem, który wyrazi twoje/wasze płomienne stanowisko, wasze poetyckie, literackie wkurzenie, empatię.
Twórzcie szeroko: wszystko, co skojarzy wam się z uwięzieniem możecie wykorzystać w tekstach i w ruchu!
Wystąpić może każda osoba. Teksty czy ruch wcale nie muszą być poważnie, korzystajcie z groteski, z ironii, z absurdu, z sucharu, z pokładów miłości i afirmacji.
ZAPISY DLA OSÓB CHCĄCYCH WYSTĄPIĆ: wierszyn@protonmail.com
ZASADY: Każda z osób występujących ma do dyspozycji 3 minuty. Teksty i choreografia wykorzystana w slamie musi być oryginalnym dziełem osoby występującej. W półfinale osoby mają 3,5 minuty, a w finale – 4 minuty. Dlatego najlepiej przygotować sobie trzy teksty i choreografie!
Występujemy BEZ REKWIZYTÓW.
NAGRODY DLA OSÓB ZWYCIĘSKICH GŁOSAMI LUDU: gadżety, koszulki, książki, komiksy, drogocenne kamienie
BENEFIT:
Na związek pracownic MOŻESZ NA MNIE LICZYĆ przy Inicjatywie Pracowniczej
https://www.facebook.com/groups/565639947894826/?ref=share

Wystawa fotografii: Sous les pavés, la plage!

Sous les pavés, la plage!
Wystawa fotografii
___

Ostatnie lata przyniosły wiele powodów do publicznego manifestowania i protestowania, a reakcje władz na te formy aktywności miały szereg konsekwencji. Z niektórych zdajemy sobie sprawę, inne wymagają dopiero namysłu. Jedną z takich reakcji było wyciągnięcie aparatów fotograficznych i kamer w celu dokumentacji. Tylko w ciągu ostatniego roku zebrany został tak potężny materiał audio-wizualny, że wyzwaniem byłoby przejrzenie choćby jego części. Jedną z osób z aparatem jest Tomek Świerżewski, którego wystawę fotografii związanych z protestami będziecie miały i mieli okazję obejrzeć podczas 8. Warszawskich Dni Antywięziennych.

„Pomysł na wystawę zrodził się wśród wielu rozmów o tym, co dzieje się podczas protestów, dlaczego ludzie sięgają po aparaty i jakie sceny nimi uwieczniają. A także dalej – dlaczego ja sam postanowiłem uwiecznić akurat tę scenę? Co mnie zaciekawiło lub przyciągnęło? W mediach społecznościowych i głównego nurtu dominuje pewien schemat – baner, twarz aktywisty, oczy policjantki. Myślę, że w moich fotografiach często próbuję przełamywać tę tendencję. Interesują mnie pozornie proste rzeczy i sytuacje, obrazujące na przykład osoby podczas posiłku, odpoczywające, grające na instrumentach lub śpiewające.

Zauważyłem, że bardzo ważnymi motywami stały się dla mnie chodnik i jezdnia. Na co dzień nie zwracamy na nie większej uwagi. W naszej kulturze podlegają pod bardzo określony skrypt, z góry nałożoną rolę: jesteśmy pieszymi, kupującymi, kierowcami lub rowerzystami. Podczas protestów mamy szansę wyjść poza ten schemat. Moment, w którym siadamy na ulicy, kładziemy się na chodniku, malujemy coś, to chwila w której wyrywamy ten element z cywilizacyjnej normy. To nasza chwilowa autonomiczna strefa, nasz teren. I to jest solą w oku służb porządkowych, które podejmują wobec nas działania.

W moich fotografiach nie ma fascynacji policją. Mundur pojawia się tylko tam, gdzie dochodzi do bezpośredniej konfrontacji. Zamiast tego zobaczycie ludzi, ich emocje i relacje z innymi, oraz ich sposoby na odzyskiwanie przestrzeni miejskiej.

Na wystawie znajdą się fotografie, które zrobiłem w Londynie i Warszawie, podczas różnych protestów związanych z walką z katastrofą klimatyczną, walką o prawa kobiet i społeczności lgbtq+, pod sądami i komisariatami. Ich wybór nie był prosty, wiązał się z koniecznością przejrzenia zbyt wielu negatywów i folderów. Skłonił mnie do poważnej refleksji nad moją rolą i stylem fotograficznym. Ostatecznie, to zamknięcie pewnego rozdziału w mojej drodze fotograficznej i otwarcie na nowe perspektywy.”

***

Tomek Świerżewski – pediatra niepracujący w wyuczonym zawodzie, antropolog amator z dyplomem wyższej uczelni, ostatnio przede wszystkim fotograf. Do 2019 roku członek londyńskiego kolektywu fotograficznego E5 Process, uczestnik kilku zbiorowych wystaw fotografii tradycyjnej i eksperymentalnej. Współpracownik projektu Zakole.pl . Obecnie prezentuje zdjęcia na wystawie “Ostatnia scena” w Galerii Studio: https://teatrstudio.pl/pl/aktualnosci/extinction-rebellion-studio/

Instagram: www.instagram.com/ponurek/